Cali II

26 juli 2016 - Colombia, Colombia

Ola familia e amigos,

Saludos desde Cali, vandaag zijn we naar Palmira gegaan. Een stadje ongeveer 30 km van Cali. Deze stad is vooral bekend vanwege de suikerrietplantages, en -productie. We hebben stichting Corjuconi bezocht, zoals jullie misschien weten zijn we bij deze stichting betrokken doordat we Andrea en Claudia (haar moeder) al jaren financieel steunen, Andrea heeft dezelfde leeftijd als Sandra, 16 jaar.

Vanochtend zijn we met een bus vanaf de terminal in Cali naar Palmira, de airco was stuk en er konden geen ramen open, het was bloedheet buiten en vooral binen in de bus; dat was afzien, want het is heel warm in Cali. Eenmaal aangekomen in Palmira bij de stichting werden we hartelijk ontvangen, we zijn hier ook vorige keer geweest in 2011. Fijn weerzien met de medewerkers. We kregen weer een rondleiding, schoolklasje bezocht, de jongetjes waren erg onder de indruk van dit hoog Hollandse bezoek. Esther heeft wat gesproken met de medewerkers omdat ze ook vanuit de Protestantse kerk in Houten een project van deze stichting hier willen aangaan. We kregen een heerlijke maaltijd (Sandra en Victor denken daar anders over....), het getuigt van grote gastvrijheid. De kinderen die bij de stichting komen krijgen onderwijs en een goede maaltijd (wat ze thuis niet altijd krijgen) en leren om te gaan met hygiêne en regels. Diep respect voor het werk dat daar gedaan wordt.

De schoolmeester en een medewerker van de stichting namen ons in de middag mee naar El Paraiso, buiten Palmira tegen de berg aan, dat is een hacienda waar een waar gebeurd liefdesverhaal plaatsvond, dat rond 1880 is opgeschreven en zeer bekend is geworden. Het boek heet Marìa, het is hier een soort Romeo en Julia-verhaal.

Dit is een literair hoogtepunt van Colombia, vraag me niet welke schrijver dit geschreven heeft. We kregen met een hele groep andere toeristen een rondleiding in de hacienda waar de spullen stonden die toen gebruikt werden en kregen in grote lijnen het verhaal te horen dat zich in die hacienda heeft afgespeeld: een meisje met epilepsie wordt verliefd op haar neef die daar ook woont, die neef wordt naar Londen gestuurd omdat de ouders niet willen dat ze een relatie krijgen, ze schrijven elkaar elke dag maar het meisje kwijnt weg. Dan komt de neef terug en net daarvoor is het meisje overleden. Een Colombiaanse tranentrekker. Vanaf die hacienda heb je een schitterend uitzicht op het dal van de Valle de Cauca: Palmira en Cali liggen in een breed dal tussen hoge bergen, in dat dal vindt de teelt plaats van suikerriet.

Morgen, woensdag gaan we dagje naar Buga, een soort van bedevaartsoord hier in de buurt. Donderdagochtend spullen pakken, en dan nog even naar de dierentuin, en dan vliegen we om 21.45 uur naar NL, waar we vrijdag middag om 14 uur aankomen op Schiphol.

Hasta pronto

3 Reacties

  1. Imelda:
    27 juli 2016
    Mooi verhaal. Geschreven door Jorge Isaacs. Lang leve Wikipedia.
    En voor jullie alweer een heerlijke dag. En hoe herkenbaar. De meningsverschillen over wat lekker eten is.
  2. Anne Jet van Waasbergen:
    27 juli 2016
    Weer een bijzondere dag. Fijn om zo jullie reis te kunnen volgen.
  3. Anne Jet van Waasbergen:
    28 juli 2016
    Ik kan helaas niet naar Schiphol komen. In die tijd zit ik in Amersfoort bij de uitvaartdienst van een goede vriend/collega. Ik bel jullie om zaterdag of zondag langs te komen.
    Goede vlucht, fijn jullie weer te omhelzen.